BACK TO THE PAST

Bywają takie dni, kiedy przyglądając się Kornelii, strasznie zazdroszczę jej tego, że jest DZIECKIEM.
Dzieciństwo bowiem to wyjątkowy czas w życiu każdego z Nas...
Radość, beztroska, najróżniejsze pyszności, gotowa gorąca kąpiel, bajki i mnóstwo czasu na zabawę!
Ale niestety :( czas bardzo szybko mija i człowiek już nawet nie do końca pamięta jak to było...

Na szczęście są "rzeczy", które w oka mgnieniu zabierają Nas w te stare, dobre czasy :)
Tak! To SMAK prosto z DZIECIŃSTWA! 
A w moim przypadku - KOGEL MOGEL :)

Pewnie nigdy nie napisałabym tego postu gdyby nie to, że właśnie owy KOGEL MOGEL stoi tuż obok mnie i czeka na to ażeby go zjeść! <3

Błogostan, który towarzyszy mi w tym momencie jest właściwie nie do opisania!
I jeśli jest tu ktokolwiek kto nie zna tego smaku to od razu mówię, że koniecznie musi to nadrobić!

Przepis [o ile żółtka z cukrem można nazwać przepisem :P] jest wręcz banalny ;)
A mianowicie:
Na początek dokładnie sparz skorupkę jajka aby pozbyć się niebezpiecznych bakterii [w tym np. salmonelli]. Następnie oddziel żółtko od białka i dodaj do niego cukier [w proporcji 1 żółtko - 1 łyżka cukru]. 
Teraz czas na ucieranie :) trzeba to robić tak długo, aż masa stanie się puszysta, gładka i nabierze jak 'najbielszego' koloru. Ucierać polecam ręcznie, łyżeczką albo czymkolwiek innym czym da się to zrobić ;)
[swoją drogą do dziś pamiętam dźwięk ucierania żółtek z cukrem!]

Pamiętam też, że moja mama trochę z 'koglem moglem' experymentowała i na przykład robiła Nam jeszcze tak, że te ubite żołtka z cukrem 'wlewała' do ubitych na sztywno białek :)
Czasem też robiła kogel-mogel 'czekoladowy', czyli do ubitych żółtek dodawała czarne kakao [tyle, że nie pamiętam już w jakich proporcjach], a sama opowiadała Nam jeszcze, że jak ona była dzieckiem, mój dziadek dodawał do żółtek domowej roboty sok ze śliwek :) to podobno była pyyyyycha! :)

Mmmm...
A teraz Wy podzielcie się ze mną swoim smakiem z dzieciństwa? :)
[przepisy również mile widziane :)]



_____________________
Tak się teraz zastanawiam...
Ciekawe jaki smak [za jakieś dwadzieścia pare lat] będzie przypominał Kornelii o dzieciństwie? :) <3